Zamyślenie
W przystanku życia
przystanęłam
kiedyś na chwilę
Spojrzałam na gwiazdy
na drzewa,na ludzi ...
I zrozumiałam ,że się mylę !
Bo niebo było szare
drzewa bez zieleni
a ludzie obcy i znieczuleni
Dlaczego tak widzę - pomyślałam ?
Kiedy szłam lub biegłam
nad tym się nie zastanawiałam
Czy to jest prawda ?
Bardzo posmutniałam !
Jakby tego było mało
Nastała burza
Niebo krzyczało
Waliło piorunami
Rozpadały się domy
Razem z drzewami
Zaczęła rozstępowac się ziemia
Dodając swój wkład
w ten proces niszczenia...
Dlaczego się zatrzymałam ?
Przecież tego nie chciałam
To co się dzieje
wielokrotnie widziałam
tylko nie rozumiałam
Biegłam za iluzją
tworząc iluzje postrzegania
Tak było wygodnie
Nie było rozważania
Nie było aż takiego rozczarowania
Czułam że się rozsypuję....
Że znikam w tym katakliźmie chwili
Czułam ,ze każda komórka mego ciała się myli !
I nagle
Wszystko ustało
Zrobiło się jasno
Niebo błękitem pojaśniało
Tęcza go przystroiła
Ziemia się uspokoiła
Mnie jednak już nie było
Cokolwiek by to znaczyło
W tym wnętrza huraganie
Porwała mnie moja dusza
Zanurzyła w oceanie
swego źródła
W oceanie miłości
Moja świadomośc uległa przemianie
W mym sercu teraz boskośc gości
Dzisiaj patrząc przez ten ocean
Nawet kiedy idę lub biegnę
Widzę świat piękny ,kolorowy
Horyzont lazurowy
Drzew zieleń soczystą
Ludzi cudownych
otoczonych poswiatą mglistą
I często teraz przystaje...
Bogu i duszy wdzięcznośc oddaje!
29.04.2011
Spojrzenie Miłości
Gdy patrzysz na Kogoś z Miłością
Gdy patrzysz na Kogoś z czułością
Ten Ktoś wtedy to czuje
Jego dusza się raduje..
Jego serce się otwiera...
Tobie czasem dech zapiera !
Gdy Ktoś patrzy na Ciebie z Miłością
Gdy Ktoś patrzy na Ciebie z czułością
Twoja dusza jest szczęśliwa..
W Twym sercu radości przybywa ...
Zawsze patrzmy na siebie z Miłością
Zawsze patrzmy na siebie z czułością
Bo wtedy czujemy prawdziwie ,
że Wszyscy jesteśmy JEDNOŚCIĄ
Nasze serca rozkwitają i rosną
jak przebiśniegi wiosną ,
gdy słońce czule je dotyka swą energią boską
Jaśnieje cała nasza istota
jakby otulona poświatą ze złota
Patrzmy zawsze na siebie i wszystko z miłością ,
radością serca i boska czystością ,
bo wtedy każdy zobaczy ze jesteśmy doskonałością ...
że jesteśmy .....tym kim jesteśmy ...
urzeczywistnioną Boskością !
28.04.2011
Wszechświat cały taki mały
Kiedy wiesz kim jesteś …
Mądrość zawarta w otchłani kosmosu
Przejawi się w Tobie
Jeśli opuścisz królestwo haosu umysłu swego
Tak bardzo do niego przywiązanego !
Jeśli serce otworzysz na Duch Boskiego
Czas nie istnieje
W pełni istnienia siebie samego
Czas to złudzenie
W drodze wzrostu i poznania…
To miłość jest mocą, która kreuje
Wszystko to, na co uwagę serca skierujesz !
Wszystko jest w Tobie
Ty jesteś we wszystkim
Czas uświadomić to sobie
Ze ,to Ty sam jesteś twórcą
Że , to Ty jesteś swoim Bogiem
Jesteś Miłością
Ogromna Mocą
Wielką Wartością
Dla Ojca swego !
Celem istnienia jest powrót do domu Jego .
Poprzez wymiary
Poprzez wzrost i doświadczenia
Często we mgle
Szukasz swojego spełnienia
Ale czas się już kończy
Mgła iluzji opada
Nadchodzi przemiana
Dawno zaplanowana
A przez Ducha Twego tak bardzo wyczekiwana
Ty cały taki mały
Kiedy wiesz czym jest Wszechświat
Wszechświat cały taki mały
Kiedy wiesz kim Ty jesteś
A kim jesteś ?
Boską iskierką
Deszczu kropelką
Światłem miłości
Przejawem boskości
Jesteś Wszechświatem
Każdego siostrą i bratem
Jesteś mądrością serca swego
Jesteś miłością
Zatem dąż do tego….WSZYSTKIEGO
Z determinacją i wytrwałością
Świątynia Ducha
Czeka i słucha
To TY!
Wszechświat cały
Taki wielki ,taki mały …
Spocznij u źródła
Każdego dnia chwilę…
A zrozumiesz i poznasz aż tyle….
To źródło jest w Tobie
Pozostaw wszystko
Zaufaj sobie
Nie szukaj poza…
Źródło istnienia
Da Tobie wszystko
Da Moc
Da Siłę tworzenia
To tam w ciszy
Siebie
Samego usłyszysz
Swoje prawdziwe pragnienia
Spocznij u źródła
Tam znajdziesz mądrość
I wiedzę całą
Nigdy niezmienną
I zawsze stałą
U źródła istnienia
Wszystko już było
Wszystko już jest
Ty byłeś i jesteś też !
Spocznij u źródła
Każdego dnia chwilę …
A zrozumiesz i poznasz aż TYLE !
Co tak naprawdę widzę ? |
Nowe spojrzenie
Światło we mnie
Światło poza mną
Nic już innego nie widzę !
Nowa forma rzeczywistości
właśnie nadchodzi.
Umysł jeszcze
w dualizmie brodzi
Jednak już wszechmoc
z wnętrza się wyłania ,
stawiając nowe
dla duszy zadania
W sercu mym potencjał cały
głęboko ukryty ,
promieniuje siłą i mocą .
Każdego dnia ,
każdą nocą
Duch mój dźwiękiem boskim
maluje obraz Miłości
w jednej Całości
Końca i Początku .
Wszystko znika
Wszystko się pojawia
Egzystencja światła
Wszędzie się przejawia
A ja
Tu i teraz ,
źródła mego
próbując pojąc istnienie,
staję się światłem we mnie.
W jedności wszystkiego
Boskie tchnienie
przejawia mnie samego
w świetle poza mną
Nic już innego nie widzę !
Tylko transformację Całości
W światło Miłości
Powstaje nowa forma rzeczywistości
Światła we mnie
Światła poza mną
Puk puk
To ja Bóg
Puk puk
Otwórz proszę
Mą Miłość Ci przynoszę
Puk puk
Wpuść mnie czekam
O Boże !
Ja Ci nie otworzę
Jestem daleko
Za górą za rzeką
Puk puk
To ja Bóg
Czekam cierpliwie
Od wielu lat
Od kiedy dla Ciebie zaczął się świat
Otwórz mi proszę
Ja Ciebie w mym sercu noszę
Od zawsze
Mówię do Ciebie
Chcę dać Ci siebie
Gdzie jesteś ?
O Boże !
Ja Ci nie otworzę
Bo szukać Ciebie muszę
Bo zgubiłem swoja duszę
Nic nie słyszę !
Puk puk
To ja Bóg
Mówię Tobie
Poznaj ciszę
A odnajdziesz wszystko w sobie
JAM JEST tam
U serca Twego bram
Pukam od zawsze
I czekam z miłością
Na Ciebie
Bo jesteś moją największą wartością
Jesteśmy JEDNOŚCIĄ
Puk puk
To ja Bóg
Otulam Ciebie oddechem
I czekam aż powrócisz echem
Mnie samego
Z Twego świata dalekiego
O Boże !